Dag 41: Nainital-Mahendrenegar (Nepal), 120 km

We verlaten stilletjes aan India. Weet niet of het voor goed is! Gemengde gevoelens. Het roept zo veel vragen en ongemakkelijke gevoelens op. De kloof tussen arm en rijk is zo groot en zal alleen maar goter worden. Ik maak me zorgen over hun toekomst. Stel dat iedere Indiër, en daar hebben ze terecht recht op, binnenkort ook 2 auto's,een computer,een lap-top en nog een GSM enz.wilt,dan loopt het slecht af met onze aardkloot.
Normaal zou het een vlotte rit worden maar we spelen Sjef onderweg kwijt. We zagen hem acher ons pijlsnel uit de bocht vliegen,een andere weg in. We hoopten dat hij snel zou merken dat hij alleen aan het rijden was maar hij had niks door en bleef maar rijden en rijden. En wij maar wachten. Na een uurtje beslissen we om hem achter te laten en wonder bij wonder komen we hem net voor de grens terug tegen.
De grens tussen India en Nepal is een klucht. Er staan een paar open barakken,een stal met eeen ventilator tegen het strooien plafond. De ambtenaren komen niet van hun stoel,waarschijnlijk veel te heet. Het gaat er losjes aan toe. Er wordt zelfs nog gezongen voor Jef want die is jarig vandaag (48)!!! Het duurt minder dan 2u.
In het hotel ontmoeten we de anderen na enkele dagen. Er is van alles gebeurd. Leentje ligt nog erg ziek in het vorig hotel, Jan VDW heeft een heel avontuur in Dehli beleefd. Hij was al zijn papieren aan de Indiase grens verloren en sindsdien druk bezig geweest om alles te vernieuwen,wat ondertussen in orde is. Rob is op een capeau van een auto terecht gekomen maar ook niets ergs en andere Jan sukkelt nog met kapotte band. Gisteren is een vrachtwagen ook in ons gat gereden. Gelukkig zat er een pak bagage tussen maar het zelfgemaakte rekje van onze vriend Kluut, heeft een deuk gekregen. We zaten vast maar volgens de 4 mannen die in de kabine zaten, was er niks aan de hand.
Deze namiddag in het dorpje rondgelopen. Nepal is nog armer maar de mensen zijn terug vriendelijk en lachen weer,een tijdje geleden...Veel bedelaartjes en ook weer oneindig veel winkeltjes met allemaal dezelfde spulletjes waar je je bij afvraagt wie ze ooit koopt. En koeien, veel koeien. Omdat het te heet is, blijft het bij een korte wandeling.