Woensdag 14 april:Pokhara-Kathmandu, 200 km

Laatste rit!!! We worden extra verwend met een prachtig groen berglandschap,rijden ganse dag langs kronkelende rivier. Wegdek is wel slecht,veel kuilen en asfalt die kapot is en van die heel gevaarlijke geulen in de weg,vooral gevaarlijk omdat we constant van spoor moeten wisselen.Tegenliggers gaan niks opzij, dus moeten wij voortdurend het beste stuk op de weg opzoeken. Onderweg enkele bussen en vrachtwagens op hun zij zien liggen, waarbij 3 doden. Dan brengen wij het er heel goed van af. Het is zo druk op deze weg en totaal geen discipline, iedereen rijdt maar wat aan,ook heel vermoeiend.
Bovendien is het vandaag NIEUWJAAR in Nepal en vandaar die drukte. 3x nieuwjaar op nog geen 4 maanden tijd. Gisterenavond was het goed te merken, veel volk ging uit en veel muziek en life-bandjes.
Dré en Karsang zijn ons eergisteren tegemoet gekomen met de bus en gaan vandaag ook terug met de bus naar Kathmandu. Heb met hen te doen als je die bussen bekijkt. Ze worden propvol gestopt en geen airco en er wordt heel veel overgegeven,gewoon raampje open en hoofd buiten.
UITEINDELIJK KOMEN WE OM 14u30 NA MEER DAN 13.000km AAN IN KATHMANDU!!! Het zit er op, we hebben het gehaald. Alleen Ludo had vandaag weer wat pech. Hij reed als laatste en kreeg kapotte band. De pluggen hielpen niet en heeft zelf binnenband gestoken en kwam bijgevolg ook later aan. Dat verdient een biertje op terras! We hebben vanavond afgesproken met Paul Truyens, de Hechtelse fietser. En hij ziet er heel goed,gezond en ontspannen uit. We gaan met z'n allen gezellig eten en verhalen genoeg voor de eerstkomende dagen.

Donderdag 15 april

Om 4u30 opgestaan om een mountain-flight te maken over Himalaya wat uiteraard adembenemend is. Hier staan idd heel wat schoonheden bij elkaar.
Om 11u rijden we naar de vlieghaven om onze motor klaar te maken om te verschepen. Er komt heel wat bij kijken:stuur,spiegels en scherm moeten er af en voorwiel er uit. We krijgen weinig of geen informatie,weten niet precies wat het ons allemaal gaat kosten om de volle koffers mee te sturen. Dan komt de drugsbrigade ons ook nog wat lastig vallen nadat alles gepakt was, koffers worden terug leeggemaakt. Jef schiet serieus uit zijn sloef wat geholpen heeft want na ons wordt niemand meer gecontroleerd. Het is 16u30 als de eerste moto op frame aan de vork gestoken wordt.

Vrijdag 16 april

Vanaf nu zijn we nog enkele dagen vrij. We maken een weekprogramma op met Karsang. We bezoeken Koninklijk Paleis,veel tempels, lijkenverbranding,koninklijke steden, nog wat dorpjes...

Zo,dit is het einde van ons reisverhaal. Hopelijk is het een beetje boeiend geweest. Wij hebben er in ieder geval van genoten, met zijn goede en minder goede momenten. Het is een reis die we nooit zullen vergeten, met zoveel indrukken.
Zelf ben ik heel fier dat ik het als duozitter gedaan heb. Maar alle eer aan Jef, die ons km na km veilig naar onze eindbestemming gebracht heeft.
'Niet het einddoel is het belangrijkste, wel de weg er naar toe...'