Dag 12: Malatya

Vrije dag!!! En toch gaat Jef rijden, samen met nog enkele mannen en Marie-Louise. Ze willen naar de befaamde berg 'Nemrut Dagi' (2200m) gaan, de berg met die grote koppen. Ook alweer na een aardbeving van hun troon gevallen maar ze zijn er nog. Heel bekend voor Turkije. Het is 89Km rijden maar dat hebben ze er voor over. Toch tevergeefs, blijkt nu dat er te veel sneeuw ligt, ze kunnen niet naar boven. 10km voor de top is de weg versperd. Wat een teleurstelling! Ze hadden het 's morgens wel in het hotel verteld maar je kent Jef, die moet het eerst zelf zien. Dan maar terug maar ze hebben wel hun kilometers voor vandaag en het was een mooie trip.
Ik heb het vandaag rustig gehouden. Heel rustig ontbeten met Rob en Jan, wat bijgeschreven en namiddag met de andere dames gezwommen, sauna en hamam.
Vanavond met dolmus (klein busje) naar de stad. Er waren 13 zitplaatsen en de gang stond al goed vol. En daar stapten wij nog met elf op. De jonge enthousiaste chauffeur gebood de Turken om voor ons op te staan en dat deden ze ook. Beschamend! Het kostte 1TL (0,5€/p). Het geld wordt van achter naar voor in de bus doorgegeven. Hij zette ons voor de deur van ons hotel af. We hebben weer een fijne avond gehad. Je ziet de groep groeien. In het begin tastte iedereen mekaar wat af maar ondertussen heeft iedereen zijn plaatsje gevonden. Het valt op dat we veel samen doen,behalve Rob en Jan. Maar geen erg, iedereen beleeft deze reis op zijn manier en iedereen heeft zijn eigen doel. Dat van mij is eens een keer goed slapen.