zondag 14 maart 2010

Dag 15: Dogubayazit







Vannacht is hier een aardbeving geweest, 3.8. DAT WAS EVEN SCHRIKKEN!!! Ik lag net in mijn bed maar daar was ik vlug uit. Terwijl ik mijn hoofd door het raam stak, riep Rob, die een verdieping hoger zat, heel nuchter 'Ja jongens, dit is een aardbeving'. Wij zijn naar buiten gelopen en daar stonden alle mensen op straat, ze wikkelden kindjes in een deken, stoelen werden buiten gezet, auto's reden weg, honden dwaalden door de straat. En er ging ook heel veel vuurwerk af, weten niet of dat er iets mee te maken heeft. Na een tijdje riep onze hotelier Mustapfa ons terug binnen 'go sleep'. Na een uurtje werd het terug rustig op straat. Ik heb echt schrik gehad en heb geen oog meer dicht gedaan. Tijdens de dag heb ik gezien hoe ze hier bouwen... Ik lag op de volgende schok te wachten maar die kwam er gelukkig niet. Vanmorgen was alles weer normaal, mensen zijn het hier gewoon om met die dreiging te leven. Het is een heel enge ervaring.

VRIJE DAG!!!
We gaan hier het 'Ishak Pasa kasteel' bezoeken. De moto's wassen om morgen Iran binnen te rijden, nog wat rondneuzen en lekker eten. Gelukkig hebben we hier een net restaurant gevonden. En dan nog mijn 'burka' klaarleggen...

2 opmerkingen:

  1. Hoi wereldreizigers,

    Prachtige blog, heb hem in mijn favorieten geplaatst zodat ik jullie " in het oog kan houden ".
    Carine, niet met vreemde mannen meegaan zonder je burka...
    Amuseer jullie en nog een veilige reis.

    gr,
    Carlo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Carine, ons mooi liedje is uit. Het was prachtig, Turkije is mooi aan natuur en oudheden. De aardbeving hebben wij niet gevoeld, we zaten 800km daar vandaan.Cappadocia is voor ons volgend jaar.'T is tof het allemaal zo te volgen, ik ries gewoon een beetje mee met jullie. nog veel plezier en rij veilig.

    Groetjes Ria

    BeantwoordenVerwijderen