vrijdag 19 maart 2010

Dag 20; Esfahan-Shiraz, 500 km





Om niet in de drukte te zitten, zijn we om 7u30 de stad uitgereden. Vrijdag is hier een vrije dag. Vrije dag gisteren heeft iedereen goed gedaan gisteren. Conflict rond way-points is met Rob uitgepraat.
Jef en ik hebben besloten om hier niet meer alleen te rijden. We hebben dat dinsdag gedaan en dat was niet zo goed meegevallen. Er is overal politiecontrole en omdat de wegen zo goed zijn, reed Jef ietsjes te hard. Natuurlijk hield de politie ons aan. Sleutels werden onmiddellijk afgenomen en hij grommelde van alles in het Farsi maar het klonk in ieder geval niet goed. We verstonden er echt niks van en hij kende geen woord Engels. Uiteindelijk kwam het er op neer dat we hem geld moesten geven. Gelukkig kwamen we er met 5€ van af en Jef had duidelijk zijn lesje geleerd. Toen we daarna aan een naftstation wilde betalen, nam de toch wat rare kerel meer geld dan nodig was uit Jef zijn zakken. We moesten met hem naar binnen voor thee maar het voelde niet fijn aan. Hij deed direct de deur achter ons dicht wat anders niet de gewoonte is. We maakten ons vlug uit de voeten,zeker toen hij ook nog over drugs en whisky begon. De volgende dag hebben ze ons echter ook in groep aangehouden en moesten we mee naar het politiekantoor. Acter ons ging de poort dicht. Op dat moment voelt het echt ongemakkelijk aan maar weer stelde het niks voor. We mochten gaan. Soms is het alleen maar wat machtsvertoon. Maar sindsdien houdt Jef zich toch netjes aan de snelheid en maar beter zo.
Landschap wordt maar mooier en mooier: woestijnrotsen,afgewisseld met zandduinen en veel zon. Net zoals vele Iranezen doen op hun vrije dag, hebben we onder een boom gepicknickt. Heel gezellig was dat tot er jonge gastjes met hun brommerkes aangereden kwamen. Ene ging heel arrogant tussen ons in zitten en vroeg eten en water. Hij was niet ouder dan 17 jaar maar we weten ondertussen dat zulke jongeren bij de burgerbrigade ingeschakeld worden. Dus best niet tegenspreken en doen wat ze vragen. Ook weer een raar idee dat iedereen zweeg voor zo een jonge kerel. Maar zijn gezicht sprak boekdelen. Dit zijn maar een paar vervelende voorvallekes. Over het algemeem is iedereen hier supervriendelijk en heel behulpzaam. Ze heten ons allemaal welkom in hun land:'Hello,welcome in Iran'. Ze weten dat Iran niet zo een goede reputatie heeft in het buitenland.
Morgen probeer ik wat foto's te verzenden en sorry voor de fouten maar dat is hier een vreemd klavier. Nu weten we wat het is om analfabeet te zijn. Mensen spreken bijna geen andere taal, alles staat in het Arabisch geschreven. Gelukkig staat hier en daar de plaatsnaam ook in het Engels, vooral de grote steden.

En voor de fans van Ludo; het gaat heel goed met hem. Hij past zich vlot aan en heeft er zin in. Ik heb hem al enkele keren gevraagd om iets te schrijven maar dat komt er niet van,gene tijd!

3 opmerkingen:

  1. Men lieve tante!!!

    Zalig om te lezen wat jullie daar allemaal zien, meemaken, doen!! Ben stik jaloers! Wat een cultuurschok ook voor de vrouwen! Ben heel blij te lezen dat alles daar goed gaat! Zoveel van de wereld zien wil ik op een dag ook! Ik vond Parijs al een geweldige uitdaging maar wat jullie doen, amai chapeau!

    Voor de rest gaat hier ook alles super, hard werken maar men collega's en bazin zijn heel tevreden over mij en ik mag zelf ook genieten van het aanbod in de spa dus dat is echt geweldig! Het leven in Parijs is ook super! Zoveel leuke plekjes, winkeltjes, cafeetjes om te ontdekken! Heb hier de tijd van men leven! Maar toch mis ik familie en vrienden af en toe wel, maar is ook normaal denk k. Dit is de eerste keer dat ik zo lang weg ben van thuis!

    In ieder geval, amuseer jullie daar te pletter en als er na de ongelooflijke reis nog centjes overschieten, mogen jullie mij altijd een bezoekje brengen! ;)

    Dikke zoen voor jullie beiden!

    Dafne (of Dafné zoals ik hier gewoon ben :))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag dappere mensen,mijn ervaring was,laat je vooral niet doen door die snotters.Je kan gerust met nen grote teut reageren!!!!

    Tot in Katmandu!!PdW

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Amaai wat een avontuur en dan die verslagen.
    Ik heb alles nauwkeurig gelezen wat jullie allemaal al gezien hebben.Toch wel fijn dat we jullie zo kunnen volgen.Zo zien we ook nog eens wat van de wereld op een andere manier.
    Met ons hier in Neerpelt is alles ok.
    Op het werk gaat het zijn gangetje. Nog veel plezier en veel reisgenot tot volgende keer.
    Tiny en familie.

    BeantwoordenVerwijderen