Bewaking heeft vannacht op bank geslapen. Vandaag laten ze ons geen minuut alleen,ganse dag politie- of legerescorte. Onlangs is hier een belangrijk kopstuk van drugsbende opgepakt en represailles zijn niet uitgesloten,vandaar… Om de 40km moeten we stoppen en worden we aan volgende patrouille overgeleverd maar dat is een hele ceremonie:begeleiders tekenen papieren af en geven zo hun verantwoordelijkheid over ons af, paspoorten worden opnieuw opgevraagd,nummerplaten opnieuw gecontroleerd. Kennen zij dan een verdwijntruc die wij niet kennen? Telkens in volle zon en zonder koel water of eten. Zij hebben totaal geen haast want dit is eens iets anders. Vreemd hoe snel je aan iets went, sommige onder hen hebben gevlekt legerpak aan,typische sjaal rond hun hoofd zodat je alleen hun ogen ziet en een kalashnikov op de schouder maar heel vriendelijk en stiekem trekken ze foto’s van ons met de gsm. Wij mogen dat niet. Toen ik net een mooie foto gemaakt had,kwam de chef boos naar mij toe en beval mij het te ‘deleaten’. Toch mooi niet! We doen op deze manier ganse dag over deze korte afstand maar dat geeft eigenlijk niet want in het hotel mogen we toch niet buiten,wordt lange avond. Het gekke is dat we ons hier helemaal niet onveilig voelen maar het is een deel van hun gastvrijheid,ons veilig over de grens brengen!
Veel bewondering voor Ludo die verder met ons mee hobbelt! Nieuwe vering wordt opgestuurd naar Amritsar, heeft wel heel veel moeite gekost. Hij moet zich nog een week trachten te beredderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten