Weer veel te vroeg op,6u30! Een vrije dag is leuk maar het is toch weer fijn om te kunnen vertrekken, onderweg zijn. Dan zie je veel meer en gebeurt er altijd iets onverwachts. Eerste stuk reed makkelijk,hier en daar wat groen,vooral graanvelden waar ze het typisch plat 'naan' brood van maken. Als je het koopt,is het redelijk mals en vochtig maar als je het even in de warme lucht houdt,is het meteen droog en hard,niet meer te eten. Het eten valt hier trouwens hard tegen. Hopelijk eten ze binnenshuis wel lekker want op straat en in de hotels stelt het niet veel voor. Lam,kip,tomaten,komkommer,rijst en brood en dat iedere keer opnieuw.
We zijn de ganse dag samen op weg met de Iraniërs,het lijkt wel een volksverhuizing. Vanmorgen stond het in de stad vol tentjes,heel vreemd. Iedereen wilt naar de stad. Onderweg komen we maar weinig dorpjes tegen. Je kunt hier heel lang rijden zonder een huis tegen te komen. Vandaag weer veel rechte stukken,de banden worden niet optimaal benut. Trouwens, we hebben al meer dan de helft opgereden. Vertokken met 9mm en nu nog geen 4 meer,onrustwekkend!
Namiddag in de woestijn aangekomen. Terug veel wind,overal zand maar wel mooi! Het is alsof je door felle mist rijdt. We zien er ook niet uit,ons motopak kun je onderhand recht zetten.
We zitten nu op een idyllische plek in de woestijnstad Yazd,al 3000 jaar oud en altijd bewoond geweest. Het is een soort back-packersoord,een hippietent,zeg maar, met grote banken,kussens,tapijten en zeilen. Voor het eerst lekker gegeten in Iran:kamelenvlees,aubergines en rijst en lekkere malse dadels met honing. En een fruitbiertje,je hebt ze in alle soorten:ananas,citroen,lemon...maar wel non-alcoholic.
Goedenavond,
BeantwoordenVerwijderenals ik jullie verhaal lees en jullie ervaringen volg ben ik er eens temeer van overtuigd dat we inderdaad, of het nu het oosten het westen het noorden of het zuiden is, verkeerd geinformeerd worden. Dit om de angst erin te houden en de wapens te mogen blijven produceren. Hopelijk pakken onze kids wereldwijd het in de toekomst beter aan. Ik heb over jullie reis in mijn klas verteld. Ik had meteen alle aandacht en hopelijk is dit dan een eerste stap in de goede richting. Geen paniek ik gebruik alleen de foto's om mijn vertelling visueel te ondersteunen. Blijf genieten,
fam. martens - stans
Hey Carine en co,
BeantwoordenVerwijderenElke dag kijk ik nieuwsgierig uit naar het verslag van de plaatselijke pers van de motoclub. Je doet dat schitterend hoor!
Volhouden he.....
Ik geloof vast dat jullie de tijd van je leven hebben ginder ver.
Hoe voelt het om als gesluierde vrouw naast Jef te lopen???
Ondertussen heb je hier in Duffel en omstreken ook enkele volgelingen.
En.... de lente is hier in 't land, zaaaaaalig!
Groetjes en tot later,
Leen